Petra – stolica starożytnego Królestwa Nabatejczyków

zdjęcia | komentarze

Gdzie jest Petra?

Petra leży w południowej części obecnej Jordanii, na półpustynnym terenie wyżynnym, będącym częścią masywu Dżabal asz-Szara. Dawna nabatejska nazwa miasta Rekem, czyli „wielobarwna”, idealnie obrazuje niesamowite kolory skał, w których wykuto słynne skalne miasto. Natomiast sama nazwa Petra, to określenie greckie i oznacza „skałę”.

Półpustynna osada koczowniczych pasterzy

Obszar Petry zamieszkiwany był przez różne grupy zbieraczy, czy koczowników już w paleolicie, na długo przed pojawieniem się Nabatejczyków. Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z neolitu (z 8. tysiąclecia p.n.e.). W XIII w. p.n.e. tereny te zostały zamieszkane przez znanych z Biblii Edomitów, którzy prawdopodobnie około VII czy VI w. p.n.e. zostali stopniowo wyparci przez Nabatejczyków, lud handlarzy i koczowniczych pasterzy posługujący się językiem aramejskim. Z czasem Petra dzięki swojemu korzystnemu położeniu zarówno ze względów handlowych jak i obronnych, wyrosła na stolicę powstającego państwa.

Petra i Królestwo Nabatejczyków

Najwcześniejsze wzmianki historyczne dotyczące Nabatejczyków pochodzą z 312 r. p.n.e. kiedy jeden z generałów Aleksandra Wielkiego bezskutecznie próbował podbić miasto. Królestwo Nabatejczyków zdołało zachować niezależność przez cały okres hellenistyczny, zarówno względem Ptolemeuszy w Egipcie jak i Seleucydów w Syrii. Pod rządami Aretasa III (85-62 p.n.e.) królestwo nabatejskie osiągnęło swój największy zakres terytorialny, rozciągając się od Damaszku na północy do Morza Czerwonego na południu. Kiedy w 63 r. p.n.e. Pompejusz Wielki podbił dla Rzymu Syrię, Nabatejczycy kolejny raz zdołali zachować niepodległość, tracąc jedynie część swojego terytorium. Dodatkowo dobre kontakty z Rzymianami podczas rządów kolejnych władców doprowadziły do rozkwitu handlu.

Na skrzyżowaniu wielkich szlaków handlowych

Petra leżała na skrzyżowaniu dwóch wielkich szlaków handlowych, jednego wiodącego z Egiptu i Arabii do portów Morza Śródziemnego i drugiego prowadzącego karawany z Dalekiego Wschodu. Głównym produktami, którymi handlowano były przyprawy, drogocenne kamienie, jedwab, mirra, kadzidło i asfalt z Morza Martwego. Apogeum rozkwitu miasta przypadło za panowania Aretasa IV (9 p.n.e. – 40 n.e.), kiedy w sąsiadującej Judei rządził Herod, a Rzymem panował cesarz August. To w tym okresie powstały największe budowle Petry. Wtedy również w celu zaopatrzenia w wodę rosnącego miasta prowadzono prace hydrauliczne na ogromną skalę, budując cysterny gromadzące wodę, tamy i kładąc gliniane rury.

Stolica rzymskiej prowincji Arabii

Kolejny władca Malichus II w 70 r. n.e. wsparł Rzymian podczas podboju Jeruzalem. Jednak po śmierci ostatniego nabatejskiego króla Rabela II w 106 r. Petra przeszła pod władanie Rzymian i została ustanowiona stolicą nowej prowincji – Arabii. Nie przerwało to jednak rozwoju miasta. Wręcz przeciwnie, handel kwitł, do czego przyczyniło się zarówno poprawienie podczas rządów cesarza Trajana starożytnej drogi prowadzącej z Syrii do Morza Martwego – Via Nova Traiana, jak i podniesienie statusu Petry do rangi miasta rzymskiego.

Okres bizantyjski, chrześcijaństwo i najazd arabski

W 325 r. po soborze nicejskim w Petrze zaczęło dominować chrześcijaństwo, powstawały kolejne kościoły. W maju 363 r. miasto zostało zdewastowane przez trzęsienie ziemi, po którym np. teatr czy świątynia Qasr el-Bint nigdy nie zostały już odbudowane. Niemniej jednak późniejsze zabudowania jak i przemianowanie niektórych wykutych w skale grobowców na kościoły wskazują na stosunkowo dobry poziom życia w Petrze w okresie bizantyjskim. Po kolejnym trzęsieniu ziemi w 551 r. i najazdowi arabskiemu w 636 r. miasto zostało zniszczone, popadło w ruinę i ostatecznie opustoszało.

Ponowne odkrycie starożytnej Petry – J. L. Burckhardt

Z wyjątkiem krótkiego okresu w średniowieczu, w okresie wypraw krzyżowych, kiedy krzyżowcy zbudowali tutaj dwie cytadele, Petra popadła w zapomnienie. Dopiero w 1812 r. szwajcarski odkrywca J. L. Burckhardt, pozostający na Bliskim Wschodzie pod przykrywką arabskiego podróżnika odnalazł starożytne miasto i dzięki jego dziennikowi, opublikowanemu dopiero po jego śmierci, Petra została przedstawiona zachodniemu społeczeństwu.

Jeden z 7 nowych cudów świata

I wreszcie w 2007 Petra została ogłoszona jednym z 7 nowych cudów świata.

Ze względu na ogromny obszar Petry i odległości do pokonania zwiedzanie jej zajmuje naprawdę dużo czasu. Można też przejść się licznymi szlakami po dawnych schodach, wykutych jeszcze przez Nabatejczyków 🙂 . Ale o tym w kolejnych postach 🙂 .

Youtube video

Zachęcam do odwiedzenia pozostałych moich postów o Petrze jak i obejrzenia filmu na YouTubie. 😀 🙂

 

Fotografie z Petry

Jeśli spodobały Ci się moje zdjęcia, zaciekawiła opisana historia, a może zainspirowałam Cię do zwiedzania, zapraszam do polubienia mojej strony i pozostawienia komentarza 🙂 oraz do odwiedzenia mojego kanału na YouTube

Carly BB