Ruiny pałacu w Knossos – zaginiony labirynt króla Minosa

zdjęcia | komentarze

Kultura minojska, mit o Minotaurze i zaginiony labirynt króla Minosa

Pierwsze ślady osadnictwa na Krecie sięgają okresu neolitycznego (około 6700-3200 p.n.e.). W epoce brązu rozwinęła się na Krecie kultura minojska, odkryta i poznana na początku XX wieku dzięki wykopaliskom prowadzonym w pałacu w Knossos przez archeologa Arthura Evansa. Nazwa cywilizacji minojskiej wywodzi się od greckiego mitu o Minotaurze, potworze zamkniętym przez króla Krety Minosa w labiryncie pod pałacem w Knossos. Ciekawostką jest fakt, że jednym ze znaków legionów rzymskich w okresie republiki była podobizna Minotaura.

Fazy istnienia cywilizacji minojskiej

Arthur Evans podzielił dzieje cywilizacji Krety w epoce brązu na trzy okresy: wczesnominojski, średniominojski i późnominojski. Stosowany jest również system pałacowy, oparty o fazy istnienia minojskich pałaców:
– faza przedpałacowa (3200-1900 p.n.e.),
– faza starszych pałaców (1900-1700 p.n.e.),
– faza młodszych pałaców (1700-1450 p.n.e.),
– faza popałacowa (1450-1100 p.n.e.).

Na wzgórzu Kephala, na którym później wznosił się pałac w Knossos, pod ruinami minojskiego pałacu, odnaleziono ślady najdłużej istniejącej neolitycznej osady na Krecie. Pierwsze domy budowane były blisko siebie i mieszkańcy wykonywali codzienne prace na wspólnej przestrzeni. Z czasem każdy dom zyskał oddzielny dziedziniec czy własne palenisko. Natomiast zmiany w sposobie budowania wskazują na pojawienie się podziałów społecznych.

W okresie wczesnominojskim (3200-2100 p.n.e.) dzięki nowym narzędziom z brązu, społeczności zaczęły się rozrastać, powstawały większe domy z dziedzińcami pokrytymi kamiennymi płytami, ulice, centralne place. W grobach z tego okresu znajdowana jest złota biżuteria, wyroby z kości słoniowej, przedmioty przywożone m.in. z Egiptu, co świadczy o rozwijającym się handlu obejmującym wschodnią część basenu Morza Śródziemnego.

Okres starszych pałaców

W okresie starszych pałaców powstały pozbawione murów obronnych, otwarte miasta o zwartej zabudowie: Knossos, Fajstos, Hagia Triada, Malia, Gurnia. Około 2000 r. p.n.e. w obrębie wielkich miast zaczęły powstawać pałace. Wznosiły się one wśród miejskiej zabudowy, w sąsiedztwie domów wysokich urzędników. W pałacach będących centrami życia społecznego poza wielkimi salami ceremonialnymi, administracją i apartamentami władców znajdowały się też magazyny żywności czy warsztaty rzemieślnicze.

Około roku 1700 p.n.e. istniejące już pałace w Knossos, Fajstos, Malii czy Zakros zostały zniszczone prawdopodobnie w wyniku trzęsienia ziemi. Niedługo po tym zostały one szybko odbudowane i powiększone. Ich ściany zaczęły zdobić duże freski, wiernie odtwarzające naturę, przedstawiające sceny z życia dworu i uroczystości.

Wybuch wulkanu na Santorini (Thirze) i kres kultury minojskiej

Około 1450 roku p.n.e. w wyniku katastrofy naturalnej, prawdopodobnie wybuchu wulkanu na Thirze (obecnie Santoryn), trzęsienia ziemi i ogromnego tsunami, większość pałaców minojskich została zniszczona (m.in. Fajstos, Hagia Triada, Tylissos, Malia).

Niedługo po katastrofie wyspa została najechana przez Mykeńczyków, którzy przejęli pałac w Knossos i zmienili go w megaron. Nie wiadomo jak długo funkcjonował jeszcze ośrodek pałacowy w Knossos, jednak pewnym jest, że po 1380 roku p.n.e. spora część jego dawnej świetności została utracona.

Około 1100 roku p.n.e. pojawili się na Krecie Dorowie, a później w 69 roku p.n.e. została ona podbita przez Rzymian. Wówczas stolicą wyspy została Gortyna.

Pałac w Knossos – zwiedzanie

Pałac w Knossos, stolicy minojskiej Krety, otoczony przez rozległe miasto, był największym i najbardziej rozbudowanym ze wszystkich na Krecie. Zbudowany na wzgórzu Kephala u zbiegu dwóch strumieni nieprzerwanie rozwijał się dzięki żyznej ziemi i bliskości morza. Pałac składał się z około 1000 pomieszczeń otaczających centralny dziedziniec i wyposażonych m.in. w system kanalizacji. W zachodnim skrzydle znajdowały się świątynie, oficjalne pomieszczenia i ogromny magazyn, natomiast we wschodnim apartamenty władcy i warsztaty rzemieślnicze.

W przeciwieństwie do innych budowli minojskich, pałac w Knossos został częściowo zrekonstruowany w latach 1900-1929. Mimo krytyki ze strony wielu naukowców, zwiedzając Knossos i błąkając się po stanowisku archeologicznym można łatwiej bujać w obłokach wyobrażając sobie życie na Krecie w czasach minojskich 🙂 .

 

Fotografie z Knossos

Jeśli spodobały Ci się moje zdjęcia, zaciekawiła opisana historia, a może zainspirowałam Cię do zwiedzania, zapraszam do polubienia mojej strony i pozostawienia komentarza 🙂 oraz do odwiedzenia mojego kanału na YouTube

Carly BB