Szanghaj kolonialny i współczesny – perła Dalekiego Wschodu

zdjęcia | komentarze

Dawny chiński port rzeczny

Około 900 lat temu Szanghaj był maleńką osadą w prefekturze Suzhou. Nazwa Szanghaj oznacza po prostu „na morzu”. W okresie panowania dynastii Song (960–1279) miasto rozwinęło się jako port rzeczny, a w 1553 roku zostało nawet otoczone murami obronnymi. Jednak do XIX wieku Szanghaj nie wyróżniał się spośród innych chińskich miast. Zmienili to dopiero Europejczycy.

I wojna opiumowa

Rządząca wówczas Chinami mandżurska dynastia Qing ograniczyła handel z zagranicą do kilku kontrolowanych przez siebie organizacji kupieckich. Kupcy europejscy, szczególnie brytyjscy i francuscy, działający w ramach Kompanii Wschodnioindyjskich, kupowali wówczas w dużych ilościach herbatę, ryż czy jedwab, a zmuszeni byli do płacenia za nie srebrem, we względu na brak zgody na wwożenie towarów do Chin. W rezultacie kupcy angielscy zaczęli sprowadzać do Chin opium z Indii Brytyjskich dla zrównoważenia bilansu finansowego. Palenie opium szybko się w Chinach rozpowszechniło.

Wkrótce cesarz Daoguang nakazał blokadę angielskich faktorii i zniszczenie zarekwirowanego opium. Brytyjczycy natomiast wykorzystali to jako pretekst do wszczęcia wojny. Brytyjskie okręty zaatakowały Kanton, przejmując go i jak i wiele innych, przybrzeżnych portów, w tym Szanghaj.

Traktat nankiński

W 1842 roku doszło do podpisania traktatu nankińskiego, kończącego I wojnę opiumową, zwaną też wojną chińsko-brytyjską (1839-1842). Chiny musiały otworzyć kilka dużych portów dla europejskich statków. Jednym z nich był właśnie Szanghaj. Wówczas to również Hongkong został odstąpiony Wielkiej Brytanii po wsze czasy.

Szanghaj – perła Dalekiego Wschodu

Kluczowe było przyznanie praw eksterytorialnych, co oznaczało obcą jurysdykcję na terytorium Chin. Brytyjczycy, Francuzi i Amerykanie zaczęli tworzyć własne koncesje, odrębne chronione przez siebie terytoria wewnątrz miast. Szanghaj stał się największym centrum finansowym na Dalekim Wschodzie.

To właśnie z tamtego okresu pochodzi wiele budynków obecnego Szanghaju. Najbardziej charakterystyczna jest zabudowa Bundu, czyli nabrzeża wzdłuż rzeki Huangpu. Aczkolwiek ślady europejskiej, kolonialnej architektury rozrzucone są w wielu innych miejscach. Warto przejść się ulicą Nanjing Road, która do 1949 roku była najważniejszą ulicą handlową Szanghaju. To tutaj powstawały najbardziej ekskluzywne i najmodniejsze w mieście sklepy czy hotele.

Szanghaj współczesny – las szklanych wieżowców

Po 1949 roku Szanghaj został przejęty przez komunistów. Jego ponowny rozwój nastąpił dopiero po 1990 r., kiedy obszar Pudongu został zadeklarowany Specjalną Strefą Ekonomiczną. Niedługo później nastąpił boom infrastrukturalny i szklane wieżowce zaczęły wyrastać jak grzyby po deszczu, w tym także Shanghai Tower. Podobno Szanghaj jest właśnie tym miastem, które najbardziej obrazuje Chiny przyszłości. Sami zobaczcie 🙂 .

 

Fotografie z Szanghaju

Architektura kolonialna Bundu i wieżowce Pudongu

Jeśli spodobały Ci się moje zdjęcia, zaciekawiła opisana historia, a może zainspirowałam Cię do zwiedzania, zapraszam do polubienia mojej strony i pozostawienia komentarza 🙂 oraz do odwiedzenia mojego kanału na YouTube

Carly BB